Bir Mucizedir Yaşamak!

Tarık hocam aradığında vaser lipo… ilgili merak ettiğim ne varsa sordum. Karşımdaki o etkileyici ses “ O zaman sizi bir kahvemizi içmeye bekliyoruz” diyerek görüşmeyi sonlandırdı. Öyle güzel bir diyalog kurulmuştu ki korkularımı yenip kahvenizi içmeye geliyorum demek 31 Ağustos 2017 yi buldu. Gittiğimde atmosferin heyecanından kahveyi unuttum.

Detaylı bir muayene sonucunda neye ihtiyacım olduğu, nelerin yapılacağı, süreci ve süreç sonunda nelerin olacağı, olabileceği ayrıntılarıyla net bir şekilde anlatıldı.

Ne yaparsam yapayım asla kurtulamayacağım, tıpkı şişirilip söndürülmüş göbekten “karın germe” ameliyatı ile kurtulacaktım. Sağ yana ve üste vaser liposuction ile girilecekti.

Akşamdan sabaha düşündüm. İlk çizimleri yapmak ve çizimler için tekrar kliniğe gittim. Doktorun formlarımı verirken yalnız iyileşme sürecinde bir diyetisyenle çalışmanızı öneriyorum deyince bende film koptu. Ben Asla Diyetisyene Gitmem Ayrıca Diyetisyenlerden Hoşlanmam dedim. Neden dedi canım doktorum… Birincisi gittiğim diyetisyenlerin kendi haline hayrı yoktu. İkincisi 1200 kalorilik listeyi ve yasaklı yiyecekleri verirler. Bir ay sonra gel derler. Ben sporumuda yapar diyetimide yapar hallederim dedim artisce.

Ama benim size tavsiye edeceğim Diyetisyen böyle çalışmıyor diyerek özelliklerini anlattı. Sabırla dinlerken birde tanışmaya git demez mi? Kırmamak için “tamam” dedim. Gittim, gördüm, beğendim. Ameliyat sonrası ilk randevumda kapısındaydım.

“hayat biz planlar yaparken başımızdan geçenlermiş”... :)

Güven hastanesinde Anestezi hekimi ile yaptığım görüşmenin sonunda heyecanlı bekleyiş başladı. 08:30 doktorum tam söz verdiği saatte güler yüzü ve enerjisi ile kapıda belirdi. 15 dakika içinde özenle çizimleri yeniden yaptı. Sedyem beni bekliyordu. Uzandığım sedyemde asansörde iğnemi yaptı gül yüzlü hemşire. Ameliyathaneyi hatırlamıyorum. O baygın halimde doktoruma boneniz çok renksiz şuradan bir çıkayım, renkli boneler alıcam demeyi ihmal etmemişim. J Konforlu bir ameliyatın sonrasında sarsılmadan gülücüklerle uyandırılıp odama alındım. …Canım doktorum ve sevgili Güven hastanesi ekibi hiç yalnız bırakmadılar. Akşamdan sabaha aklınıza gelebilecek her şeyle öyle özenle ve sabırla ilgilendiler ki anlatılmaz ancak yaşanır. Her şey mükemmeldi. Sabah yürüyüşümde doktorcumda eşlik etti. Öğlen evimdeydim. Gelişebilecek her türlü komplikasyon da doktorumun mucize elleri üzerimde olacağını biliyordum.. Güven çok önemliydi. Aradığım her an bana bir telefon kadar uzak olduğunu en samimi konuşmalarla hissetiriyordu.

1 Ekim de arabamı kullanmaya başladım. 2 Ekim de görevime başladım. Ameliyattan sonra direnler çıkmadan “Hadi bir Diyetisyene gidelim. Bakalım ne diyecek “ psikoloji ile gittim.

Daha bir ay olmasına rağmen hala inanamıyorum görünüşüme..

Diyetisyenim Seval hanım bütün bildiğim doğruların ne kadar yanlış olduğunu söyleyip ilk bir hafta oksijen arttırmaya yönelik, ikinci hafta doku iyileştirmeye yönelik özel programlarıyla, güler yüzü ve içtenliğiyle kalbimi çaldı. Çok tatlı, tuttuğunu koparan bir Diyetisyenim var. Seval KOMLICA! J Çok seviyorum Diyetisyenimi!

Bugün 20 Ekim! Ameliyat sonrası 1 ay geçti.  Ameliyat öncesi 80kg. iken bugün 72kg. değerlerindeyim. Karın germe asla bir kilo verme yöntemi değildir. Süreçte mutlaka mutlaka bir Diyetisyenle çalışılmalıdır. Bu süreç benim için şu an çok güzel işliyor. 13 Kasım! Sabırsızlıkla bekliyorum. Doktorum karşısında daha farklı bir “Şeyda” görecek

Etrafımdaki insanlardan aldığım tepki o kadar muhteşem ki...

Bu süreçte canım annem ve eşimin desteği en kaliteli ilaç oldu.

Güler yüzlü doktoruma ve ekibinin güzelleri Makbule ve Sofia Hanım’a gösterdikleri sevgi saygı ve hoşgörüden dolayı teşekkür ediyorum.

Şu anda düz bir karına sahipsem, işini AŞK’la yapan CAN DOKTORUMUN sayesinde dikişlerim çok güzel. Hayat çok güzel.

Ben çok güzelim :) Şeyda’dan sevgilerle !